- مرکز کنترل
دستگاه مرکزی باید در محلی نصب شود که به راحتی قابل مشاهده باشد، معمولاً در لابیها، اتاقهای نگهبانی، ورودیهای اصلی و یا مسیرهایی که مأموران آتشنشانی میتوانند به داخل آنها بروند. در مکانهایی که احتمال وقوع هر گونه حادثهای وجود دارد، توجه کنید. پنل کنترل اعلام حریق باید بوسیله یک دتکتور از نوع (دود) که در بالای آن و به سقف نصب میشود، حفاظت شده و آژیر اصلی سیستم در کنار آن یک انشعاب داشته باشد.
- آژیرها
کلیه آژیرها باید دارای پلاریته باشند. آژیرهای غیرپلاریزه باعث اعلام خطای آژیر (SOUNDER FAULT) میشوند. رایجترین آژیرها زنگها و آژیرهای الکترونیکی هستند. آژیرهای موتوردار را به هیچ وجه با این دستگاه مرکزی استفاده نکنید. همچنین، کلیه آژیرهای استفاده شده در ساختمان بایستی یکسان باشند تا صدای اعلام حریق به راحتی تشخیص داده شود. حداقل صدای آژیر باید ۶۵ دسیبل و یا ۵ دسیبل بیشتر از صداهای محیط اطراف که بیش از ۳۰ ثانیه ادامه دارند، باشد. صدای آژیر باید در همه جا در ساختمان قابل شنیدن باشد، برای استراحتگاهها و افراد خواب آلود با حس شنوائی معمولی، شدت صدا باید ۷۵ دسیبل باشد. دستگاه مرکزی مجهز به ۲ خروجی آژیر است که باید به هر مدار حداقل یک وسیله اعلام خطر (آژیر) متصل شود. طبقات زوج به یکی از خروجیهای آژیر و طبقات فرد به خروجی دیگر متصل شوند.
- شستی های دستی اعلام حریق
شستی های دستی اعلام حریق بایستی در راههای خروجی بخصوص در راه پله ها پاگردها و درهای خروجی با حداکثر فاصله ۴۵ متر از هر نقطه در ساختمان برای مکانهای پرخطر ۳۰ متر نصب شوند. به طور طبیعی این شستیها بایستی ۱/۴ متر بالاتر از سطح زمین در معرض دید و در دسترس نصب شوند.