دوربین‌های دیجیتال دو نوع زوم مختلف دارند: زوم اپتیکال و زوم دیجیتال.
زوم اپتیکال مشابه زومی است که در دوربین‌های استاندارد عکاسی استفاده می‌شود. این نوع زوم، با استفاده از سیستم لنز انجام می‌شود و اختلاف بزرگنمایی بین حداقل و حداکثر فاصله کانونی را ارائه می‌دهد. اما در دوربین‌های دیجیتال، بزرگنمایی اپتیکال قبل از ثبت تصویر توسط CCD انجام می‌شود. در این مورد، مقدار زوم اپتیکال در دوربین‌ها بسیار مهم است. همچنین، زوم دیجیتال تقریباً ارزشی ندارد و بیشتر به عنوان یک حیله بازاریابی است.
از اوایل سال ۲۰۰۰، بیشتر دوربین‌های دیجیتال با لنزهای زوم و موتور عرضه می‌شوند که محدوده‌ای از زاویه باز تا تله فتو را پوشش می‌دهند. زوم اپتیکال معمولاً در محدوده ۳X تا ۱۰X قرار دارد، اما ممکن است بیشتر هم باشد. عبارت بزرگنمایی n ممکن است کمی گمراه کننده باشد، زیرا معنی آن در دوربین‌های مختلف متفاوت است. این به دلیل وابستگی فاصله کانونی واقعی دوربین به سنسور آن است. به همین دلیل، برای مقایسه دوربین‌ها، عبارت بزرگنمایی معادل در مقیاس ۳۵mm برای فاصله کانونی استفاده می‌شود تا بزرگنمایی واقعی دوربین قابل درک باشد. برای مثال، لنز زوم ۳X معمولاً فاصله کانونی معادلی بین ۳۵mm تا ۱۴۰mm دارد. برخی از دوربین‌ها قابلیت زوم تدریجی در محدوده کلی فاصله کانونی را دارند، در حالی که بعضی دیگر فقط در ۲ یا ۳ گام از پیش تنظیم شده زوم می‌کنند.
زوم دیجیتال به معنای بریدن ناحیه میانی تصویر توسط نرم‌افزار دوربین است و چیزی بیشتر از آن نیست.
تصویری که با زوم دیجیتال ۲X گرفته می‌شود، به همان اندازه با نصف وضوح اولیه آن روی مانیتور یا در هنگام چاپ دیده می‌شود. با این حال، در دوربین‌ها با استفاده از نرم‌افزارهای پیچیده، با میان‌یابی نقاط، سعی می‌شود وضوح اولیه را بازیابی کند. در این حالت، تعداد کمتری از پیکسل‌های اولیه در تصویر بزرگ شده شرکت می‌کنند و این باعث کاهش وضوح تصویر می‌شود. برخی از دوربین‌های دیجیتال فقط زوم دیجیتال دارند و برخی دیگر این امکان را به عنوان یک امکان اضافی در کنار زوم اپتیکال دارند. به هر حال، زوم دیجیتال اهمیت زیادی ندارد.
برای عکاسی در فاصله نزدیک، معمولاً دوربین‌ها گزینه عکس ماکرو را دارند که امکان عکاسی در فاصله ۳ سانتیمتری را فراهم می‌کند. همچنین، معمولاً محدوده فاصله کانونی در حدود ۱۰ تا ۵۰ سانتیمتر را پشتیبانی می‌کنند.